“Serangan Palsu” India Terhadap Kemudahan Nuklear Pakistan di Kirana Hills Ditepis

(DEFENCE SECURITY ASIA) — Susulan Operasi Sindoor oleh India yang mendapat liputan meluas, timbul dakwaan liar di media sosial kononnya peluru berpandu India telah mengenai kemudahan berkaitan nuklear Pakistan di Kirana Hills—mencetuskan kebimbangan tentang kemungkinan peningkatan ketegangan secara senyap antara dua kuasa bersenjata nuklear.

Tuduhan yang tersebar luas menerusi platform seperti X (Twitter), Facebook dan Telegram itu mendakwa bahawa Tentera Udara India telah melancarkan serangan tepat terhadap kompleks Kirana Hills berhampiran Sargodha, Punjab—lokasi yang dikaitkan dengan  sejarah awal pembangunan senjata nuklear Pakistan.

Bagaimanapun, pihak berkuasa Pakistan dengan pantas menafikan dakwaan tersebut secara tegas, menyifatkannya sebagai “maklumat palsu yang direka-reka” dengan niat untuk mencetuskan panik dan kekeliruan pada ketika ketegangan serantau berada di paras tinggi.

Dalam kenyataan rasmi yang dikeluarkan oleh Inter-Services Public Relations (ISPR), sayap media Angkatan Tentera Pakistan, laporan itu diklasifikasikan sebagai “tidak berasas dan palsu sepenuhnya,” sambil menegaskan bahawa tiada peluru berpandu India telah menyerang mana-mana bahagian di kawasan Kirana Hills atau kemudahan yang dikaitkan dengan program strategik Pakistan.

“Angkatan Tentera Pakistan sentiasa bersiaga sepenuhnya dan berkeupayaan mempertahankan setiap inci wilayah negara,” tegas kenyataan ISPR.

“Sebarang dakwaan mengenai serangan peluru berpandu ke atas Kirana Hills adalah tidak benar sama sekali dan merupakan sebahagian daripada kempen maklumat palsu yang berniat jahat.”

Kirana Hills, yang terletak kira-kira 30 kilometer di timur Sargodha di Punjab tengah, mempunyai kepentingan sejarah sebagai salah satu tapak awal ujian ‘cold test’ peranti nuklear Pakistan pada dekad 1980-an.

Ujian ‘cold test’ melibatkan pengaktifan komponen bom nuklear tanpa memulakan tindak balas berantai—langkah penting dalam mengesahkan reka bentuk kepala peledak dan teknologi pemerkecilan tanpa menghasilkan letupan sebenar.

Antara tahun 1983 hingga 1990, beberapa siri ujian dipercayai dijalankan di terowong bawah tanah yang digali di kawasan berbukit batu Kirana, menjadikan lokasi ini simbolik sebagai asas kepada keupayaan pencegahan nuklear negara.

Walaupun ujian nuklear sebenar Pakistan dilakukan di Chagai Hills, Balochistan pada Mei 1998 sebagai tindak balas kepada ujian Pokhran-II oleh India, Kirana Hills kekal signifikan dari segi simbolik sebagai tapak pelopor kepada aspirasi strategik Islamabad.

Dakwaan kononnya India telah menyerang tapak ini muncul beberapa hari selepas pelaksanaan Operasi Sindoor, kempen ketenteraan India yang dikatakan bertujuan meneutralkan infrastruktur militan di sepanjang Garisan Kawalan (LoC) dan ke wilayah Pakistan.

Meskipun pegawai India tidak mendedahkan butiran lanjut operasi tersebut, kekosongan maklumat rasmi telah diisi oleh spekulasi dan video tidak disahkan yang tular di media sosial—termasuk rakaman yang didakwa menunjukkan letupan di kawasan Kirana.

Penganalisis keselamatan di Islamabad percaya bahawa tuduhan tersebut mungkin sebahagian daripada kempen maklumat palsu yang dirancang oleh unit perang maklumat India, bertujuan untuk mencetuskan kekeliruan, melebih-lebihkan kejayaan operasi dan menyampaikan mesej strategik kepada pihak keselamatan Pakistan.

“Ini adalah contoh klasik peperangan hibrid,” kata seorang penganalisis keselamatan kanan Pakistan yang enggan dinamakan.

“Menggunakan media sosial untuk menyebarkan maklumat palsu mengenai serangan ke atas tapak sensitif seperti Kirana Hills bertujuan menggoyahkan psikologi dan mencetuskan tindak balas.”

Kementerian Luar Negeri Pakistan turut menempelak dakwaan tersebut sebagai “tidak bertanggungjawab, provokatif dan sebahagian daripada strategi maklumat palsu yang boleh mengancam kestabilan serantau.”

Agensi Tenaga Atom Antarabangsa (IAEA), selaku badan pengawas nuklear PBB, turut mengeluarkan kenyataan susulan timbulnya kebimbangan berhubung kebocoran radiasi akibat serangan yang didakwa berlaku.

Dalam kenyataan rasmi kepada media, jurucakap IAEA menjelaskan, “Tiada bukti atau laporan mengenai sebarang kebocoran radiasi atau insiden melibatkan mana-mana kemudahan nuklear di Pakistan, termasuk yang terletak di wilayah Sargodha.”

Kenyataan tersebut secara langsung menafikan naratif dalam talian yang mendakwa serangan berkenaan menyebabkan kerosakan struktur atau kebocoran radiasi di Kirana Hills.

Pihak ketenteraan India turut menafikan dakwaan berkenaan.

Dalam satu sidang media, Marsyal Udara A.K. Bharti, Ketua Operasi Udara India dipetik berkata: “Terima kasih kerana memaklumkan bahawa Kirana Hills menempatkan kemudahan nuklear. Kami sendiri tidak tahu mengenainya. Dan kami tidak menyerang Kirana Hills, apa jua yang ada di situ.”

Walaupun kenyataan itu dilihat oleh sesetengah pihak sebagai mengelak, ia tetap dianggap sebagai penafian terhadap sebarang serangan yang disengajakan ke atas kawasan sensitif tersebut.

Kirana Hills, walaupun tidak lagi menjadi komponen utama infrastruktur nuklear Pakistan, masih dikira sebagai sebahagian daripada rangkaian strategik negara yang menyokong postur pencegahan.

Program senjata nuklear Pakistan diuruskan oleh Bahagian Perancangan Strategik (SPD) di bawah Majlis Arahan Negara (NCA), manakala penyelidikan dan pembangunan dijalankan oleh Suruhanjaya Tenaga Atom Pakistan (PAEC) dan Makmal Penyelidikan Khan (KRL).

Pelaksanaan operasi dan integrasi sistem penyampaian senjata dikendalikan oleh Komando Pasukan Strategik Tentera, yang memantau unit peluru berpandu darat dan skuadron pesawat dwikeupayaan.

Antara kemudahan penting yang menyokong program nuklear Pakistan ialah Makmal Penyelidikan Kahuta berhampiran Rawalpindi (dipercayai menempatkan kemudahan pengayaan uranium), kompleks nuklear Khushab (reaktor pengeluaran plutonium) serta lokasi simpanan dan pembangunan peluru berpandu di kawasan seperti Fateh Jang, Chakwal dan Gujranwala.

Walaupun Kirana Hills tidak diketahui secara umum menyimpan kepala peledak atau sistem pelancar aktif, kepentingan sejarahnya menjadikannya simbol kepada ketahanan nuklear Pakistan.

Justeru, dakwaan palsu mengenai serangan India ke atas Kirana—walaupun tidak benar—membawa implikasi yang serius.

Ia boleh membawa kepada salah kira strategik, meningkatkan suhu konflik dan memberi tekanan awam terhadap kepimpinan untuk bertindak balas—sekali gus berpotensi mencetuskan eskalasi.

Menurut penganalisis, India mungkin mempunyai beberapa objektif melalui penyebaran maklumat palsu ini.

Pertama, ia bertujuan mewujudkan ilusi keupayaan strategik dan kecekapan sasaran terhadap infrastruktur nuklear Pakistan—meningkatkan sentimen domestik dan memberi suntikan moral kepada penyokong nasionalis.

Kedua, dengan menggambarkan bahawa tapak simbolik seperti Kirana Hills juga terdedah kepada ancaman, ia cuba menggugat keyakinan strategik Pakistan serta menguji tahap kesediaan dan tindak balas Islamabad.

Ketiga, penyebaran maklumat ini mungkin juga digunakan untuk mengalihkan tumpuan daripada keputusan taktikal sebenar Operasi Sindoor—menyuntik naratif kejayaan palsu ke dalam wacana umum.

Dan akhirnya, naratif ini membolehkan pelaku perang maklumat India mempengaruhi persepsi antarabangsa dengan menggambarkan sistem pencegahan strategik Pakistan sebagai lemah dan boleh ditembusi.

Pemerhati antarabangsa termasuk badan pemikir dan institut dasar strategik telah mengingatkan bahawa dakwaan tidak disahkan melibatkan aset strategik mesti ditangani dengan berhati-hati.

“Bahaya maklumat palsu dalam persekitaran nuklear ialah ia mempercepat garis masa keputusan dan menghakis kepercayaan terhadap saluran komunikasi rasmi,” menurut satu laporan sebuah institut di Vienna, Austria.

Dalam era digital, di mana maklumat palsu tersebar lebih pantas daripada peluru berpandu, episod berkaitan Kirana Hills ini menjadi peringatan jelas terhadap bahaya naratif palsu.

Bagi Pakistan, penafian rasmi adalah penting bukan sahaja untuk meyakinkan rakyat tetapi juga untuk mengawal sebarang kesan antarabangsa akibat salah tafsir terhadap dakwaan tersebut.

Postur strategik Pakistan kekal berlandaskan doktrin pencegahan minimum yang kredibel—yang menekankan daya tahan, keupayaan serangan balas dan pengekangan konflik.

Dalam konteks ini, memastikan kredibiliti dan keselamatan tapak strategik seperti Kirana Hills—sama ada masih aktif atau simbolik—adalah teras kepada kestabilan pencegahan.

Sehingga kini, kedua-dua pihak India dan Pakistan telah menafikan bahawa sebarang serangan telah berlaku, manakala kenyataan IAEA telah menenangkan kebimbangan terhadap insiden nuklear.

Namun, episod ini membangkitkan persoalan lebih besar tentang penggunaan maklumat sebagai senjata, peranan media sosial dalam membentuk naratif konflik, dan keperluan kepada kepimpinan yang bertanggungjawab dalam landskap serantau yang semakin bergolak.

Dalam analisis terakhir, walaupun khabar angin mengenai serangan nuklear itu tidak benar, kesannya terhadap realiti keselamatan adalah nyata.

Dan itulah mungkin ‘serangan’ yang paling berbahaya sekali.

— DEFENCE SECURITY ASIA